yollar çocukluğumdan beri üstüme yapışan lanet gibi.ilkolul arkadaşlarım,çocukluk arkadaşım,komşularım,sevdiğim adam,8 yıllık kadim dostlarım ve şimdide 1 yıldır tanıdığım ama sanki asırlarca beraber yaşadığımızı sandığım dostumu ayırıyor benden...
hayat beni hep yollarla dize getirmeye çalıştı hep bir şekilde sıyrılabildim melankoliden.herkesin kendimin bile alternatifi olduğuna inandım hep yeni düzenlere kolayca uyum sağlayabildim.yollara inat hiç unutmadım yaşadıklarımı her gün tazelemekten vazgeçmedim.geçmişe dönük biri demeleri bundandır..
ama şimdi çok yoruldum.yaşlandım.yaşlanmak için ellerinin buruşmasına gerek yok,yılları saymaya gerek yok,çok tecrübeler yaşamana çok büyük zorlukları aşmana da gerek yok bence.artık yorulduğunu hissedip kendi hayatına bile uzaktan seyirci kalıyorsan yaşlanmışsın demektir.
hayatta hiç bir şeye bağlanmak yok bundan sonra.bağlandın mı kopartmak farz oluyor zira...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder