oyun bitti

Sadece kendimi kandırdığımın farkındayım.

Düne kadar herşey güllük gülistanlık giderken,ben şen kahkahalarımda boğulurken nedense gözlerim doldu aniden.

Gülmekten gözlerim yaşardı diye düşünmeye zorluyorum ama nafile.Galiba ip çoktan koptu.

Canlı renkler hızlıca kayboluyor sen de farkettin mi?

Matlaşıyoruz hissediyor musun?

Ya da hissedebiliyor musun diye sormalıyım emin değilim hislerin var mı yok mu.Karar vermesi çok zor.

Zoraki verdiğin cevaplarından sıkıldım.

Seninle konuşabilmek için konu aramaktan sıkıldım..

Sustuğumda benden başkasının konuşmadığını anlamaktan sıkıldım.

Sıkılıyorum bu aralar.

En çok da seni sıkmaktan sıkılıyorum ama.Biraz da inciniyorum.

Sustuğumda konuşmanı bekledim.Cevap vermedin ki...

"ya kusuruma bakma çok konuştum yine"cümleleri ağzımdan dökülürken cevap vermedin yine..

oysa ben çok konuştuğum için senden teselli cümleleri beklediğim için kurmuştum cümlelerimi..

Anlamadın ki..

Anladın da umursamadın belki.

Kendimi kandırmak güzeldi ve Devam da edebilirdi..

Ne güzel gülerken bu buruklaşma hissi..

Sol tarafa inan acı da hediyesi.